مرضیه دادگر

قریب به 9 ماه از آمدن علی محمد احمدی به کهگیلویه وبویراحمد می گذرد ،از همان ابتدا شخصیتش برایمان غیرقابل پیش بینی بود ،نمی دانستیم این مرد قرار است برای استانمان چه کند وبا آمدنش چه اتفاقاتی رقم می خورد.به انتظار نشستیم تا بیشتر او را بشناسیم.جنس حرفها ولحن بیانش او را به طور آشکاری از همتای پیشینش یعنی موسی خادمی جدا می کرد.در همان بدو ورودش اوضاع را رصد کرد،سفرهای درون استانی رفت ،ازپروژه ها بازدید کرد ،ولی یک موضوع را ازهمان روزهای پایانی شهریور تا همین امروز مدنظر داشته،آن هم زبان انتقاد گونه به مدیران ومدیریت دراستان بوده.احمدی در اکثرقریب به اتفاق نشست ها و برنامه ها گلایه کرده،اولتیماتوم داده،خط ونشان کشیده .اوسعی کرد با همین ادبیات خاص جلوه دیگری از مسئول بودن را در اذهان عمومی به نمایش بگذارد.موضوعی که از همان ابتدا به مذاق خیلی ها خوش آمد وبه انتظار اقدامات بعدی مقام ارشد اجرایی استان نشستند.بی شک احمدی هم می داند بخش زیادی از درجازدن های امروز این استان بخاطر کم کاری مدیرانی بوده که هیچ گاه به اندازه صندلی مدیریتی شان برای استان ومردمش دغدغه نداشته اند.همین دلایل هم او را متقاعده کرده تا هربار گزنده تر وصریح تر به مصاف این مدیران برود وحتی برخی را نیز از گردونه مدیریت حذف کند.

ولی با همه اینها نکته اینجاست که چرا وقتی هنوز استاندار خودش از خیانت وکم کاری برخی مدیران می گوید اقدامی برای مقابله وبرکناری آنها نمی کند.مماشات ،تساهل وحتی فرصت دادن به چنین مدیرانی به هیچ وجه پذیرفتنی است وخود نیزمصداق خیانت است.زیرا مدتهاست گوش مردم از حرفهای خوب ،هیاهوهای بلند وشعارهای زیبا پر شده .مردم درمانهای مقطعی وشعارهای رنگارنگ نمی خواهند، آنها از مقام ارشد اجرایی استان توقع دارند درچنین شرایطی حداقل او که خوب حرف می زند وبخشی از اقداماتش راهم عملیاتی کرده ،در رابطه با مدیران نیز چشمش رابر همه مصلحت ها ببندد وعذر آنها را بخواهد وبداند برخی از این مدیران حکایت گوششان برای شنیدن خط ونشان های استاندار،حکایت در ودروازه است واین قبیل تهدیدها درآنها اثر ندارد .مردم حق دارند از نماینده دولت دراین استان انتظار داشته باشند که به گفتار درمانی اکتفا نکند واجازه ندهد برخی به نام مدیریت بر گلوی استان چنبره بزنند ونفسش را تنگ کنند،که اگر غیر ازاین باشد باید به همه آن صحبت ها ودلسوزی ها ونقدها به دیده شک نگاه کرد .