در نشست (تصوير آينده اقليم ايران) مطرح شد :

"زاگرس " با افزایش دما و کاهش بارش روبرواست 

ابتكار جنوب، زهرا وصالى // هر ساله  روز جهانی مقابله با تغییر اقلیم در ۲۴ اکتبر  به منظور افزایش آگاهی عمومی درباره تغییرات اقلیمی و نشان دادن نگرانی جهانی درباره این مسئله برگزار می‌شود. در این روز، فعالیت‌های آموزش و پژوهش درباره تغییرات اقلیم، کنفرانس‌ها، نشست‌ها و برنامه‌های داوطلبانه برای حفاظت از محیط زیست و کاهش گاز‌های گلخانه‌ای برگزار می‌شود.

 در همین راستا نشستی با حضور صاحب نظران  این عرصه و به میزبانی دانشگاه سیستان و بلوچستان برگزار گردید . محور سخنرانیها حول مسائل تصویر آینده اقلیم ایران و برنامه‌های سازگاری تغییر اقلیم ، چالش‌های منابع آبی در اثر تغییر اقلیم، اثرات روانی تغییر اقلیم،  امنیت غذایی و تاثیرات تغییر اقلیم بر  محصولات کشاورزی بود .

 دکتر ایمان بابائیان پژوهشگر پژوهشکده اقلیم شناسی و تغییر اقلیمی تصویر آینده اقلیم ایران و برنامه‌های سازگاری با آن را ارائه کرد. بابائیان  گفت:بر اساس مطالعات صورت گرفته در اثر تغییر اقلیم، مقدار افزایش گاز دی  اکسید کربن تا ۲برابر ، افزایش دما  با سناریوی خوش بینانه تا  ۳.۵درجه و بدبینانه تا ۶.۵ درجه سانتیگراد،  وقوع بارش‌های حدی،  کاهش ارتفاع برف تا ۲۴ سانتی‌متر را قطعی دانست.  وی افزود:  بیشترین افزایش دما و بیشترین کاهش بارش بر اساس مطالعات از آن زاگرس است .  این در حالی است که شاهد افزایش بارش در جنوب و جنوب شرق کشور خواهیم بود و   بارش‌ها در فصل بهار افزایشی و در فصل پاییز کاهشی می‌شود.

 این عضو هیات علمی پژوهشگاه هواشناسی و علوم جوی پیامدهای تغییر اقلیم را گرمایش قطبی و افزایش رخدادهای حدی دانست و افزود ایران نیز از این تاثیرات مصون نخواهد بود و نمونه آن را در سیل اسفند ۹۷ و فروردین ۹۸ شاهد بوده‌ایم.

 وی کاهش وسعت پهنه‌های اقلیم مرطوب و خیلی مرطوب را تا ۴۱ درصد و افزایش وسعت پهنه‌های اقلیم خشک را تا ۱۳ درصد در ایران پیش بینی کرد و افزود : یکی از پیامدهای تغییر اقلیم ایران، افزایش پهنه‌های سیل گیر است.

در ادامه بابائیان گفت :در دهه ۴۰ به دلیل تغییر اقلیم ، با کاهش ۳۱ درصدی عملکرد زعفران به عنوان محصول صادراتی ایران مواجه می‌شویم و عملکرد آن از ۵ تا ۶ کیلوگرم در هکتار به ۳ تا ۴ کیلوگرم در هکتار کاهش می‌یابد.

  نکته مهم و تاثیر گذار تغییر اقلیم بر ایران،  پیش بینی کاهش رشد اقتصادی کشورهای عضو اوپک است  که تا سال ۲۰۲۰، در حدود ۱.۵ درصد و تا سال ۲۰۳۰، کاهش ۱۱ درصدی و تا ۲۰۴۰، کاهش  ۱۶.۵ درصدی رشد اقتصادی این کشورها را شاهد هستیم. وی  برآورد هزینه سالانه برای سازگاری با تغییر اقلیم در صنعت پتروشیمی ایران را ۸ تا ۳۲ میلیون دلار در سال برای دهه اخیر  اعلام کرد.

 اقدامات  جهانی سازگاری با تغییر اقلیم شامل موارد زیر می‌باشد:

 * کاهش تقاضای جهانی نفت و گاز تا سال ۲۰۵۰  تا حدود ۷۵ و ۵۵  درصد

 *محدودیت در ساخت پالایشگاه‌ها

* تامین ۹۰ درصدی برق جهان از منابع تجدید پذیر تا سال ۲۰۵۰

* ممنوعیت فروش خودروهای سواری با موتور احتراق داخلی تا سال ۲۰۳۵

*افزایش حداقل ۳۰ برابری تقاضای مواد معدنی برای خودروهای برقی و ذخیره باتری تا سال ۲۰۴۰

*افزایش ۲۰ تا ۳۰  برابری تقاضای لیتیوم ،گرافیت ،کبالت، نیکل در صنعت باتری ذخیره برق

* کاهش عملکرد‌ محصولات زراعی و باغی و امنیت غذایی

 *افزایش بیکاری و مهاجرت

 در همین راستا این عضو هیئت علمی برنامه‌هایی که در ایران در این راستا می‌تواند سبب سازگاری با تغییر اقلیم شود را بدین شرح اعلام کرد که  می‌تواند به صورت بیانیه سازگاری با تغییر اقلیم مطرح شود:

ایران بایستی احداث پالایشگاه‌ها را تا سال ۲۰۳۰ انجام داده و در همین راستا کاربری  پالایشگاه‌ها به تاسیسات تولید هیدروژن مایع یا همان سوخت سبز را به تدریج انجام دهد و قراردادهای بلند مدت گازی را  منعقد کند.

در مبحث تامین برق کشور از منابع تجدید پذیر در حال حاضر سهم ایران  یک درصد است که بایستی به ۱۰ درصد افزایش یابد. در همین راستا نیاز است که سازمان‌ کشورهای صادر کننده برق خورشیدی ایجاد شود. همچنین تغییر خطوط خودروهای احتراق داخلی به برقی و تولید  و صادرات آن بایستی  مد نظر قرار گیرد.  از ظرفیت‌های انرژی خورشیدی ،بادی و معدنی کشور استفاده شود.

 موضوع دیگر تمرکز بر استان‌های محور شرقی کشور به عنوان یکی از محورهای توسعه‌ ناحیه‌ای می‌باشد. همچنین توسعه کریدور ریلی زمینی چابهار به عنوان تنها بندر اقیانوسی کشور و بندرعباس و آستارا صورت گیرد.

 اقدام موثری که وزارت صمت در این زمینه میتواند انجام دهد اینست که  برای اکتشاف معادن وابسته به مواد اولیه صنعت انرژی الکتریکی  از شرکت‌های دانش بنیان و سایر شرکت های معدنی بهره گیری کند.

 در حوزه آب بایستی برنامه‌ریزی جامع آب کشور بازنگری  و  هوشمندسازی کشاورزی در مناطق خارج از ظرفیت اقلیمی صورت گرفته و به سمت  کشت گونه‌های گیاهی و باغی سازگار با تغییر اقلیمی پیش رویم  و سند راهبردی اصلاح الگوی کشت با لحاظ مشوق‌های لازم برای کشاورزان به عنوان تضمین اجرای آن لحاظ شود.

 در مبحث اشتغال بایستی اشتغال های جایگزین  در مناطق متاثر از خشکسالی و توسعه صنایع کوچک روستایی ایجاد و مبادلات تجاری بین کشورهای آسیای میانه و اوراسیا با کشورهای حاشیه اقیانوس هند برقرار گردد.

 در انتها این عضو هیئت علمی ایجاد ستاد ملی سازگاری با تغییر اقلیم مشابه ستاد ملی کرونا برای نظارت بر اجرای برنامه سازگاری با تغییر اقلیم را ضروری دانست.