از وضع موجود تا وضع مطلوب

محمد غفاری

۱) امنیت جزو نیازهای اولیه و امور بنیادین هر فرد ونیز هر جامعه ای است (بدوی یا مدرن )

۲) بین امنیت و پیشرفت (توسعه ) رابطه وجود دارد. حتماوبالجمله امنیت زیر بنای توسعه است و حتی میتوان ادعا نمود که فی الجمله امنیت محصول و میوه توسعه نیز هست.

۳ ) تولیدو اعمال امنیت جزو شئون حاکمیتی است. (البته پایدارترین نوع امنیت، امنیت عمومی است که محصول وفاق عمومی و خرد جمعی باشد)

۴ ) بالاترین سطح و نصاب امنیت، تامین جان آدمیان است و غیراز این، سطوح نازله ی امنیت است.

۵ )در طول تاریخ و در تمام جوامع و در همه ادوار، همیشه میزانی از ناامنی(با شدت و ضعف نسبی) وجود داشته است.

۶)در کهگیلویه و بویر احمد به طور عام و در مرکز آن طی روز های اخیربطور ویژه حوادث تکان دهنده ای اتفاق افتاد که به لحاظ کمیت و توالی، مسبوق به سابقه نبوده است.

۷ )هر پدیده اجتماعی از جمله قتل در گرو تک علت نبوده و به لحاظ در هم تنیدگی مسائل اجتماعی این قتل ها قابل پایش، تحلیل و آسیب شناسی است.

۸ ) قتل های متعدد روزهای اخیر در مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد هم از نوع خودکشی بوده و هم (بدتر از آن) از نوع دیگرکشی و بلکه دیگر سوزی.

۹ )بین دوران گذار این دیار (از سنت به مدرنیسم) و فجایع اخیرالوقوع نیز رابطه وجود دارد.

۱۰) اگر بین فقر و آسیب های اجتماعی رابطه وجود دارد (که دارد) بین رفاه نامتعارف و قتل نیز رابطه وجود دارد.

۱۱)چنانچه بارها گفته و نوشته ام، هر چند میزان رشد عمومی فرهنگ و فرهنگ مذهبی زیاد بوده ولی متناسب و به میزان رشد اقتصادی، رشد فرهنگی محقق نشده است.

۱۲ )رشته های جامع شناسی، روان شناسی و…… از رشته های قوی دانشگاه های یاسوج است اما با تار و پود و بدنه اجتماعی مردم گره نخورده و همچنان امور به شکل انتزاعی طی طریق می نماید.

۱۳ )تکرر و تنوع قتل های اخیرالوقوع با پادرمیانی های خیرخواهان اجتماعی که به شکل ریش سفیدی ناجی جان قاتلان اند (و از سرمایه های اجتماعی محسوب می شود) بی ارتباط نیست.

۱۴) مهاجرت نخبگان، فرار سرمایه، آسیب به وجهه عمومی و تاریخی مردم استان کهگیلویه و بویراحمد، اختلال در توسعه صنعت گردشگری، تقویت قوه دافعه و عدم جذب سرمایه بیرونی، ایجاد رعب و رهب و وحشت و…. جزو پیامدهای نامطلوب و میوه های شوم پدیده نامبارک قتل هایند.

۱۵ ) بیت العزل و جزءالسبب مشترک بین همه قتل ها، ضعف بنیه ایمانی و سرمایه معنوی است، به گونه ای که می توان پیش بینی نمود که اگر خانواده ها، آموزش و پرورش، دانشگاه ها و حوزه ها، رسانه ملی و محلی، پایگاه های خبری، گروه های مرجع اجتماعی، عالمان و خطیبان جمعه و جماعات فکری نو ننمایند، وقوع فزاینده چنین قتل های با تطور دلخراش تر، در آینده ای نزدیک، دور از تصور نخواهد بود. پس همه مقصریم. (فاعتبروا یا اولی الابصار)